استودیوى تلویزیونى محلى مناسب و مجهز براى ساخت برنامه تلویزیونى مى‌باشد که تمامى امکانات صوتی، تصویرى را دارا بوده و هم‌چنین تجهیزات لازم جهت پرداخت و تنظیم صوت و تصویر را نیز دارد. قسمت‌هائى چون اتاق کنترل تولید (اتاق فرمان)، اتاق کنترل فنى تصویر (نودال) و اتاق کنترل صدا در یک استودیوى تلویزیونى وجود دارند.
پیشرفت‌هاى تکنولوژیک در زمینهٔ ارتباطات بر طرح و ساخت دوربین‌هاى تلویزیونى نیز تأثیر گذاشته است. امروزه تنوع دوربین‌هاى پیچیده و حساس تلویزیونى شگفت‌‌آور است. در زمینه تهیهٔ برنامه‌هاى خارج از استودیو، دوربین‌هاى تلویزیونى قابل حمل به متصدى دوربین امکان مى‌دهند که به تنهائى کار یک گروه تولید برنامه‌هاى تلویزیونى را انجام داده و تصویر و صدا را به نقطه‌اى دیگر بفرستد. اما معمولاً در استودیوها از دوربین‌هاى بزرگ‌تر و سنگین‌ترى استفاده مى‌شود. این دوربین‌ها عموماً بر پایهٔ هیدرولیک (پدستال) یا سه پایهٔ چرخ‌دار نصب شده و کابل چند رشته‌اى آنها از طریق پریز دیوار استودیو به واحدهاى کنترل تصویر (CCU) که در اتاق کنترل فنى تصویر قرار دارند متصل مى‌شود. در این مکان تصاویر دوربین‌ها تنظیم شده و سپس به میز ترکیب تصاویر باز مى‌گردند. در اتاق کنترل تولید تصویر مناسب براى ضبط یا پخش انتخاب مى‌شود.
در بعضى مراکز تلویزیونی، اتاق‌هاى کنترل فنى تصویر (نودال) و کنترل تولید (اتاق فرمان) در یکدیگر ادغام مى‌شوند. اما معمولاً اتاق کنترل فنى تصاویر در مکان مستقلى قرار مى‌گیرد و واحدهاى کنترل تصویر دوربین‌هاى چندین استودیو در آنجا قرار مى‌گیرد.
